De IT-branche is een bijzondere. Enerzijds hoor je regelmatig dat het aanbod aan banen in de IT vele malen groter is dan het aantal vakbekwame mensen dat deze banen kan vervullen. Anderzijds hoor je ook geregeld dat er nog relatief veel IT-professionals werkloos thuis zitten. Hoe kan dit eigenlijk? En is hierin nog een verschil te zien per sector of per regio? Wij hebben een aantal feiten over deze kloof op de IT-arbeidsmarkt voor je op een rijtje gezet.
Leeftijd en certificaten
Een aanzienlijk deel van de groep werkloze IT’ers is ouder dan 45 jaar. Het komt voor dat werkgevers deze groep links laten liggen bij het zoeken naar een geschikte kandidaat. Een verklaring hiervoor is dat ze bang zijn dat deze groep te ver achter is geraakt qua kennis en vaardigheden. De tech wereld ontwikkelt zich immers sneller dan ooit. Het maakt dus een groot verschil of jij je ICT-opleiding drie jaar geleden hebt afgerond of twintig jaar terug.
Om toch wat meer in aanmerking te komen als IT’er op leeftijd, kan je het beste regelmatig cursussen en trainingen blijven volgen. Dat geldt overigens niet alleen voor IT-specialisten van boven de 40 maar eigenlijk voor alle IT’ers.
Dat brengt ons meteen bij het volgende punt: werkgevers zijn op zoek naar certificaten. Een ICT-studie is een leuk begin, maar om boven de rest uit te stijgen moet je meer doen dan dat. Je zult je moeten blijven ontwikkelen en het liefst zoveel mogelijk bijscholen. Hoe meer ervaring jij hebt met verschillende talen, hoe beter. De meeste IT’ers zijn zich hier bewust van en willen ook wel graag trainingen en cursussen volgen. Maar vaak wordt er aangegeven dat tijdgebrek ze in de weg zit. Ook voor deze groep, zonder extra certificaten, is het niet altijd makkelijk om eruit gepikt te worden tussen al die gecertificeerde IT-professionals.
Dat sommige werkgevers hun vacatures niet ingevuld kunnen krijgen ligt dus niet altijd aan het tekort aan IT’ers. Het kan ook komen door de vraag of de manier van zoeken van het bedrijf zelf.
Sector en programmeertaal
Hoe moeilijk het is om vacatures ingevuld te krijgen, verschilt per sector. In de ICT-sector hebben met name detacheerders het steeds moeilijker. Niet alle IT’ers zijn bereid om het hele land te doorkruisen en daardoor lange werkdagen te maken. Met name voor de professionals met kinderen thuis is het niet aantrekkelijk om elke dag laat thuis te komen. Daarnaast speelt de duur van de projecten die detacheringbureaus aanbieden ook een rol. Niet iedereen vindt het makkelijk om zich voor de volle 100% in te zetten voor een project dat na een maand of twee ook weer eindigt. En als een project wel langer duurt, laten we zeggen een jaar, dan denk je als IT’er misschien: kan ik net zo goed voor dit bedrijf gaan werken.
Zo gebeurt het ook regelmatig dat detacheerders hun werknemers zien vertrekken naar klanten. De sector waarin dit veel voorkomt is de financiële sector. De overheid daarentegen staat juist enorm te springen om IT-sollicitanten.
Naast het verschil in vraag en aanbod per sector, is er ook een verschil zichtbaar in vraag en aanbod per programmeertaal. Vaak wordt er niet gevraagd naar softwareontwikkelaars in het algemeen, maar zijn bedrijven toch iets specifieker op zoek. De koplopers zijn nog altijd de Javanen. Daarnaast groeit het aantal IT-vacatures in php of .net aanzienlijk. Je moet dus ook maar net de goede specialisatie hebben gedaan. Zoals gezegd kunnen de juiste certificaten hierin een grote rol spelen.
Er is dus niet alleen sprake van een overschot aan de vraagkant, maar de vraag sluit ook lang niet altijd aan op het aanbod. Dit maakt de kloof op de IT-arbeidsmarkt alleen maar groter.
Regio en salaris
Uit onderzoek komt één fenomeen duidelijk naar voren: op het gebied van de IT barst Amsterdam van de lastig in te vullen vacatures. Hier zijn twee verklaringen voor. Allereerst zijn in Amsterdam simpelweg de meeste IT-werkgevers gevestigd. Daarbij is niet iedereen bereid om in de randstad te gaan wonen. Met name omdat de huizenprijzen hier behoorlijk hoog liggen. Als IT’er mag je dan royaal verdienen, maar het zou zonde zijn als een overgroot deel daarvan verdwijnt aan je woning. Een voordeel van wel verhuizen naar de randstad als IT-professional, is dat de kans dat je hier je droombaan vindt door het enorme aanbod natuurlijk alleen maar groter is.
Een laatste reden dat werkgevers hun IT-vacatures niet altijd ingevuld krijgen is door de wensen van de IT’er. Als developer weet jij natuurlijk ook wat je waard bent en hoeveel moeite sommige bedrijven hebben om een geschikte kandidaat te vinden. Dus is het niet verwonderlijk dat je misschien je best gaat doen om toch die leaseauto erbij te krijgen of om het bespreekbaar te maken dat je een aantal dagen mag thuiswerken.Het is dan aan de werkgever om te bepalen of deze bereid is, en of het überhaupt mogelijk is, om met deze voorwaarden mee te gaan. Zo niet, dan zal de vacature toch nog iets langer open blijven staan.
Ook de IT’er heeft dus wel het een en ander op zijn of haar verlanglijstje staan, wat het voor werkgevers niet altijd makkelijk maakt. Dat vraag en aanbod moeizaam op elkaar aansluiten komt dus voort uit beide partijen.
Vasthouden
Nadat een vacature uiteindelijk toch vervuld is, is het ook nog zaak voor de werkgever om ervoor te zorgen dat hij zijn ideale kandidaat niet binnen no time weer kwijtraakt. 80 procent van de IT’ers geeft namelijk aan open te staan voor een andere baan.
Het is voor bedrijven dus ook nog van belang om het werken dusdanig aantrekkelijk te houden dat de functie ook voor langere tijd vervuld zal blijven. Dit kan bijvoorbeeld door het aanbieden van een opleidingsbudget voor trainingen en cursussen of simpelweg door de leukste collega’s in je team te hebben.
Het hoogst haalbare
De kloof op de IT-arbeidsmarkt komt dus niet alleen doordat het aantal vacatures groter is dan het aantal IT-specialisten. Ook factoren als leeftijd, regio en wensen en eisen van zowel het bedrijf als de IT-kandidaat spelen een grote rol.
Als bedrijven iets minder waarde zouden hechten aan leeftijd en certificaten. En IT’ers iets minder voorkeur zouden hebben in regio en arbeidsvoorwaarden. Dan zou de kloof waarschijnlijk steeds kleiner worden. Maar ja, iedereen gaat natuurlijk voor het hoogst haalbare. Werkgevers en werknemers zijn ook maar gewoon mensen.
